Sukiyaki z klasycznym japońskim makaronem OYAKATA
Sukiyaki z klasycznym japońskim makaronem OYAKATA
Danie kuchni japońskiej.
Od wielu lat kuchnia japońska ma w Polsce liczne grono wielbicieli. Zaliczana do grona najzdrowszych kuchni świata fascynuje bogactwem smaków i aromatów. Japoński kucharz jest nie tylko mistrzem w przyrządzaniu potraw, ale też aranżerem i stylistą. Serwowane w niewielkich porcjach, zharmonizowane również pod względem kolorów poszczególne dania to często kulinarne dzieła sztuki.
Sukiyaki to japońska potrawa narodowa podawana podczas spotkań z rodziną lub przyjaciółmi. Zazwyczaj spożywa się ją wspólnie z jednego naczynia, Japończycy wierzą, że w ten sposób zacieśniają więzi przyjaźni. Potrawa nie jest serwowana na talerzach, każdy z biesiadników sam nakłada sobie porcje mięsa i warzyw – stąd też jej nazwa – określenie suki-yaki - oznacza mniej więcej "dusisz/smażysz, co lubisz". Inna teoria głosi, że nazwa tej potrawy wywodzi się od słowa sukimi co oznacza "cienko pokrojone mięso". Do przyrządzania sukiyaki służy specjalny żeliwny garnek przypominający patelnię z wysokim brzegiem.
Sukiyaki, podobnie jak zyskujące coraz większą popularność w Europie nabe i shabu schabu, należy do dań typu "hot pot" (gorący kociołek) - czyli gotowanych bezpośrednio na stole. Ten rodzaj potraw Japończycy nazywają "nabemono". Ich historia sięga czasów epoki Edo, ale popularność zyskały stosunkowo niedawno, bo w czasie ery Meiji (czyli od połowy XIX wieku do początku XX wieku). Rozróżnia się dwa główne typy sukiyaki - przyrządzane według stylu Kanto (Japonia Wschodnia) lub w stylu Kansai w zachodniej części Japonii. Różnice polegają na kolejności przygotowywania poszczególnych składników. Według tradycji Kanto - wszystkie elementy (mięso, warzywa, tofu) dusi się w wywarze jednocześnie, w stylu Kansai - najpierw dusi się mięso, a później dodaje się warzywa.
Do sukiyaki zazwyczaj używa się tzw. wołowiny marmurkowej - mocno przerastanej żyłkami tłuszczu, który wytapia się podczas przygotowywania potrawy. W Polsce doskonale zastępują ją gotowe, pakowane pojedynczo steki, które możemy kupić w większości marketów. Mięso powinno być pokrojone w jak najcieńsze plasterki, najłatwiej to zrobić kiedy jest zamrożone. Dusi się je chwilę, po czym wyjmuje pałeczkami i macza w rozbełtanym żółtku, a następnie zjada. Warzywa dochodzą dłużej. Często mieszanka warzyw zawiera regionalne składniki, więc zawsze jest pole do eksperymentów. Japończycy nie mają w zwyczaju dodawania dużych ilości przypraw, tym, co nadaje potrawom wyjątkowego smaku są sosy, często na bazie sosu sojowego i mirinu.
Do dzisiejszego przepisu wykorzystałam makaron Oyakata Japoński Klasyczny wzbogacony sosem sojowym, mieszanką suszonych warzyw i aromatycznych korzennych przypraw: imbiru, goździków i cynamonu.
Przygotowanie klasycznego japońskiego makaronu Oyakata zajmuje dosłownie chwilę, wystarczy zawartość kubka zalać wrzątkiem, odczekać trzy minuty, odcedzić makaron korzystając ze specjalnie zaprojektowanego do tego celu wieczka, które pełni zarazem rolę cedzaka, dodać sos z załączonej saszetki i wymieszać.
Na dzień dzisiejszy mamy do wyboru dania
- Japońska Wołowina o smaku Wasabi
- Japoński Kurczak Teriyaki
- Japoński Klasyczny
- Kurczak
- Miso
- Soy Sauce.
Sukiyaki z daniem Oyakata Japoński Klasyczny - składniki
proporcje dla 4 osób- 350-400 g steku wołowego (z polędwicy, antrykotu lub rostbefu) lub dobrej jakości poprzerastanej żyłkami tłuszczu wołowiny
- 2 opakowania dania Oyakata Japoński Klasyczny
- 2 pory (tylko biała i jasno zielona część)
- 1 marchewka
- 1 duża cebula
- 1 pół główki kapusty pekińskiej
- 3-4 grzyby shitake (wcześniej namoczone)
- 40 g smalcu
Sos do sukiyaki
- 100 ml sosu sojowego
- 100 ml mirinu
- 100 ml sake (można zastąpić białym winem)
- 100 ml wody 1 łyżka stołowa płynnego miodu (lub w ostateczności cukru)
Do podania: 4 żółtka (po jednym na osobę), roztrzepane i ewentualnie doprawione do smaku pieprzem
Komentarze
Prześlij komentarz
Drogi Czytelniku - pisząc komentarz, zgadzasz się na przetwarzanie swoich danych osobowych