Kmin rzymski
Kmin rzymski
Do czego dodawać kmin rzymski. Czy kmin rzymski i kminek to to samo.
Kmin rzymski, do czego dodawać kmin rzymski inaczej kumin. Kmin rzymski jest
używany od tysięcy lat, zarówno w postaci całych, jak i mielonych nasion.
Słynie ze swojej wszechstronności i zdolności wydobywania głębi smaku. To
jedna z najpopularniejszych przypraw powszechnie stosowana między innymi w
kuchni Bliskiego Wschodu, Indii, Ameryki Łacińskiej i Afryki Północnej.
Kumin stanowi niezębny dodatek do hummusu, curry, gulaszy i zup na
bazie soczewicy, ciecierzycy i warzyw korzeniowych oraz ryb i grillowanych
mięs, zwłaszcza kurczaka. Kmin rzymski ma także właściwości lecznicze,
ułatwia trawienie i pomaga w przypadku niestrawności, jest stosowany w
medycynie tradycyjnej w leczeniu kaszlu, przeziębienia, zapalenia zatok i
kolki. Dowiedz się na co pomaga kmin rzymski oraz
czy kmin rzymski i kminek to to samo.
Kmin rzymski i kminek to dwie różne przyprawy, ale ze względu na podobne nazwy, często są mylone ze sobą. Kmin rzymski ma bardzie intensywny smak i aromat niż kminek.
Kmin rzymski (łac. Cummin cyminum) jest znany również pod nazwami: kumin,
kamun, jeera, jira, kmin egipski, kmin turecki, comino, cummi oraz mylnie
Kmin ma lekko pikantny, orzechowy i dość wyrazisty smak. Sam w sobie ma
delikatną goryczkę, ale podczas gotowania staje się ziemisty i aromatyczny.
Podgrzewane nasiona kuminu uwalniają olejki eteryczne, wydzielając
uspokajający, ciepły aromat, który bardzo dobrze łączy się z innymi smakami.
Kumin jest często opisywany jako przyprawa rozgrzewająca, ale jeśli
zmiażdżysz całe ziarno między zębami, zauważysz również lekką nutę mentolu,
przypominającą nasiona kopru włoskiego lub kminek. Kumin i kminek są często
mylone ze względu na podobny wygląd i smak oraz nazwę.
Kumin jest niezastąpioną przyprawą wszędzie tam, gdzie preferowane są
potrawy o wyrazistym smaku i aromacie, m.in. w Indiach, na Bliskim
Wschodzie, w Afryce Północnej i Meksyku, a także w kuchni portugalskiej i
hiszpańskiej. W Maroku jest jedną z przypraw dodawanych do tajine,
kuskusu i wielu zup. Doskonale komponuje się także z warzywami i gotowanymi,
pieczonymi lub grillowanymi mięsami.
Kmin rzymski jest niezbędnym dodatkiem do indyjskich curry i chutneyów.
Dobrze sprawdza się również w różnorodnych daniach z ryżu, gulaszach,
zupach, pieczywie, piklach, sosach barbecue oraz chili con carne.
Kumin podkreśla smak dań wegetariańskich i wegańskich, dodając potrawom
pikantnego, mięsistego charakteru. Bardzo popularnym przepisem, który wymaga
kuminu, jest słynny turecki kebab doner. Kumin można znaleźć także w
niektórych serach, takich jak holenderski ser Leyden oraz w pieczywie.
Kumin można stosować w postaci całych nasion lub mielony. Nadaje potrawom
ziemisty, rozgrzewający charakter i wspaniały aromat, dlatego często stanowi
podstawę sosów curry i chili. Jest również składnikiem niektórych marynat i
słodkich wypieków.
Przyprawa dobrze komponuje się również z kapustą, bakłażanem, cebulą,
papryką, pomidorami, ziemniakami, granatem, daktylami, ryżem, fasolą,
soczewicą i ciecierzycą, rybami, jagnięciną, wołowiną i kurczakiem.
Całe nasiona kminu są często używane w tradycyjnych potrawach indyjskich.
Najlepiej smakują, gdy zostaną najpierw uprażone (przeczytaj niżej, jak
uprażyć kumin). Podczas prażenia uwalniają się olejki eteryczne, wzmacniając
smak kuminu. Prażone nasiona można także dodawać bezpośrednio do sałatek lub
gotowanego ryżu.
Całe nasiona kminu rzymskiego znajdziesz w indyjskich przepisach
zawierających w nazwie słowo Jeera oraz mieszakach przypraw takich jak,
panch phoron –
bengalska przyprawa 5 smaków
(przepis).
Mielony kumin podkreśla smak gulaszy i zup na bazie soczewicy takich jak
zupa z soczewicy z curry
(przepis), ciecierzycy i pomidorów oraz warzyw korzeniowych np. marchwi.
Połączenie batatów i marchewki z kuminem równoważy naturalną słodycz tych
warzyw.
Mielony kumin doskonale komponuje się z rybami i mięsem, zwłaszcza wołowiną
i pieczonym na grillu drobiem. Możesz dodać go także do marynat do ryb,
drobiu, wołowiny i jagnięciny.
Kumin jest jedną z podstawowych przypraw do hummusu (sprawdź nasz przepis na
idealny arabski hummus), falafeli i dań meksykańskich, takich jak fajitas, chilli con carne, sos
chilli i mięsne enchiladas.
Mielony kumin jest składnikiem wielu pikantnych mieszanek przypraw, m.in.
takich jak garam masala, curry w proszku, oraz za'atar, adobo,
berbere.
Chociaż kmin rzymski można kupić w postaci mielonych nasion, wielu kucharzy
lubi prażyć nasiona na sucho przed zmieleniem ich na proszek, ponieważ
znacznie intensyfikuje to smak. Prażenie na sucho polega na delikatnym
podgrzewaniu nasion na patelni bez oleju, aż zaczną uwalniać swój bogaty
aromat.
Smażenie nasion kminu rzymskiego na maśle ghee lub na oleju to pierwszy krok
w wielu przepisach na curry. W kuchni indyjskiej, przygotowując tadka
(przeczytaj
Co to jest tadka indyjska), nasiona kuminu dodaje się do pogrzanego na patelni masła ghee lub oleju,
zwykle na początku smażenia przypraw, ponieważ potrzebują więcej czasu, aby
uwolnić swój aromat.
W Polsce ta ostatnia nazwa (czarny kminek) może być myląca, ponieważ używana
jest także jako nazwa czarnuszki, której nasiona pochodzą z zupełnie innej
rośliny (Nigella sativa). Podobnie sytuacja wygląda w krajach
anglojęzycznych, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, gdzie termin Black Cumin
jest często używany jako synonim kalonji (czarnuszki).
Kminek a kmin rzymski to dwie zupełnie różne przyprawy. Jeśli jednak
zastanawiasz się czym zastąpić kmin rzymski, to w wielu potrawach
kminek będzie odpowiednim zamiennikiem.
Jak smakuje kmin rzymski
Do czego dodawać kmin rzymski
Dodając kumin do potraw, najlepiej zachować ostrożność, ponieważ jego smak
może z łatwością zdominować danie. Zawsze możesz dodać więcej kuminu nieco
później.
Do czego dodawać całe nasiona kminu rzymskiego
Do czego dodawać mielony kmin rzymski
Jak uprażyć kumin
Z czym łączyć kmin rzymski
Kmin rzymski dobrze komponuje się z kolendrą, kardamonem, gałką muszkatołową, cynamonem, goździkami, kozieradką, zielem angielskim i liśćmi tymianku, a także z rozmarynem, oregano, anyżem gwiazdkowatym, szałwią i miętą.
Jak przechowywać kmin rzymski
Nasiona kminku można przechowywać w szczelnym słoiku na kuchennej półce.
Jednak po zmieleniu kumin powinien być przechowywany w chłodnym i
ciemnym miejscu.
Przyprawy w całości zachowują trwałość znacznie
dłużej, niż rozdrobnione i zmielone. Całe nasiona kuminu mogą zachować swój
aromat przez okres od jednego do trzech lat, podczas gdy mielony kumin zwykle
należy zużyć w ciągu 6 miesięcy.
Skąd pochodzi kmin rzymski
Może Cię to zdziwić, ale kmin rzymski należy do rodziny selerowatych i jest spokrewniony z pietruszką. Za jego ojczyznę uznawany jest Egipt, chociaż aktualnie uprawiany jest w wielu innych krajach. Kmin rzymski stosowano już 5000 lat temu, a starożytni Grecy i Rzymianie używali go jako przyprawy w połączeniu z solą. W antycznej Grecji kmin rzymski był tak popularny, że podawano go jako przyprawę stołową, podobnie jak dzisiaj sól i pieprz. Wraz z rozwojem handlu międzynarodowego kumin rozprzestrzenił się z Afryki Północnej do Iranu, Indonezji, Chin i Indii. Do kuchni meksykańskiej i południowoamerykańskiej trafił w okresie europejskiej kolonizacji. Współcześnie jest kluczowym składnikiem wielu kuchni narodowych na całym świecie.
Największym na świecie producentem kminu rzymskiego są Indie, Syria, Turcja, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Iran.
Kmin rzymski.
Komentarze
Prześlij komentarz
Drogi Czytelniku - pisząc komentarz, zgadzasz się na przetwarzanie swoich danych osobowych